Të hënën e 22 shtatorit, do të mësojmë emrin e fituesit të ri të Topit të Artë. Si zakonisht, do të ketë polemika: disa do të jenë të pakënaqur, ndërsa të tjerë do të mendojnë se kandidati i tyre i preferuar është lënë padrejtësisht jashtë.
Kjo histori përsëritet prej vitesh, ndaj vendosëm të kujtojmë lojtarët që, gjatë këtij shekulli, e meritonin më shumë çmimin prestigjioz, por nuk arritën ta fitonin kurrë.
Për renditjen u morën parasysh niveli i lojës, trofetë e fituar dhe padyshim ndikimi në media. Në listë nuk janë përfshirë lojtarët që ende mund ta fitojnë në të ardhmen, si Mohamed Salah, Robert Lewandowski, Kevin De Bruyne apo Neymar – pasi shanset e tyre nuk janë shuar ende.
10. Raul Gonzalez
Në vitin 2001, shënoi më shumë në La Liga dhe Ligën e Kampionëve, por çmimin e fitoi Michael Owen. Raul ishte simbol i Real Madridit dhe kapiten shembullor, megjithatë bashkëlojtarët si Luis Figo, Zinedine Zidane dhe Luis Nazario da Lima Ronaldo ia zbehën shanset. Edhe me Spanjën nuk pati fat në turne të mëdha.
9. David Beckham
Në vitin 1999 ishte shumë afër, por mbeti i dyti. I njohur si ikona më e madhe e futbollit anglez, Beckham shënoi epokën me pasimet dhe harkimet e tij të sakta. Pa fitore të mëdha ndërkombëtare, ndikimi i tij mbeti më shumë simbolik se trofeshëm.
8. Andrea Pirlo
“Profesori” i mesfushës fitoi Kupën e Botës dhe Ligën e Kampionëve, por nuk u rendit kurrë më lart se vendi i pestë. Inteligjenca e tij e lojës u vlerësua nga të gjithë, përfshirë Xavin dhe Giggi Buffonin. Megjithatë, modestia e tij shpesh e mbajti larg vëmendjes.
7. Zlatan Ibrahimovic
Me 11 nominime, Zlatan ishte gjithmonë mes më të mirëve. Por mungesa e trofeve madhorë me klube dhe Suedinë ia pamundësoi çmimin. Ai vetë e quajti Topin e Artë “politik” dhe pretendoi se ishte më i miri në botë.
6. Frank Lampard
Në vitin 2005 u rendit pas Ronaldinhos dhe ishte një nga mesfushorët më produktivë të kohës. Shënoi dhe asistoi në nivele të jashtëzakonshme, duke u bërë lider i Chelseat. Inteligjenca e tij e lojës ishte e rrallë, me rekorde që i befasuan edhe mjekët.
5. Gianluigi Buffon
Portieri legjendar ishte shumë afër në 2006, por çmimi shkoi te Fabio Cannavaro. Buffon shpesh konsiderohet më i miri i gjeneratës së tij dhe lojtari që meritonte më shumë njohje. Ai vetë e quajti mungesën e Topit të Artë për Iniestën padrejtësinë më të madhe.
4. Steven Gerrard
Në vitin 2005, pas finales së famshme të Stambollit, përfundoi i treti. Kapiteni i Liverpoolit ishte simbol i lidershipit dhe vendosmërisë. Messi e quajti lojtarin më të mirë të Anglisë, ndërsa Thierry Henry tha se meritonte “Topin e Artë” atë vit.
3. Xavi
Tri herë radhazi përfundoi i treti (2009-2011), duke qenë truri i Barcelonës dhe Spanjës. Me pasimet dhe vizionin e tij, ndryshoi mënyrën si shihej futbolli. Shumë e konsiderojnë mungesën e Topit të Artë për të si “fyerje për lojën”.
2. Andres Iniesta
Shkëlqeu në vitin 2010 kur Spanja fitoi Kampionatin Botëror, por u ndal nga Messi. France Football madje kërkoi falje që nuk e shpërbleu. Gjithsesi, Iniesta ka mbetur simbol i lojës së pastër dhe gjeniut të heshtur.
1. Thierry Henry
Në vitin 2003 humbi nga Pavel Nedved, por dominonte Ligën Premier me Arsenalin dhe më vonë shkëlqeu me Barcelonën. Shpejtësia, teknika dhe golat e tij e bënë të pakrahasueshëm. Për shumë, ai është lojtari më i madh që nuk fitoi kurrë Topin e Artë. /Telegrafi/