Një eksod masiv civilësh po ndodh nga Qyteti i Gazës, ndërsa turma palestinezësh largohen nga zona ose në këmbë ose me biçikleta dhe automjete, ndërsa ushtria izraelite vazhdon operacionin e saj tokësor.
Sulmet ajrore të së mërkurës vranë dhjetëra njerëz në pjesë të ndryshme të enklavës palestineze.
Pas sigurimeve nga Uashingtoni për mbështetjen e tyre “të palëkundur”, autoritetet izraelite njoftuan të martën fillimin e një operacioni në shkallë të gjerë tokësore dhe ajrore, që synon neutralizimin e Hamasit. Sulmi i organizatës palestineze në Izraelin jugor më 7 tetor 2023, ishte pika fillestare e luftës në Gaza.
Në përgjigje, forcat izraelite kanë nisur operacione të gjera bombardimi që kanë rrafshuar pjesën më të madhe të brezit bregdetar, duke lënë pas dhjetëra mijëra të vdekur dhe një krizë humanitare të pashembullt. Që nga fillimi i konfliktit, afërsisht dy milionë banorë janë përballur me zhvendosje të përsëritura, shpesh të detyruar të largohen nga shtëpitë e tyre përsëri e përsëri.
Këshilli i Sigurimit pritet të votojë përsëri sot për një projektrezolutë që bën thirrje për armëpushim dhe akses humanitar në Rripin e Gazës, e cila mbështetet nga shumica e shteteve anëtare dhe po kërkon miratim pavarësisht vetos së përsëritur nga Uashingtoni. Dhjetë anëtarët e zgjedhur të Këshillit të Sigurimit filluan bisedimet mbi planin në fund të gushtit, duke reaguar ndaj deklaratës zyrtare të OKB-së për një gjendje urie në enklavën palestineze, e cila ka pësuar shkatërrime të mëdha në luftën gati dyvjeçare të Izraelit.
Versioni i parë i tekstit kërkonte heqjen e menjëhershme të të gjitha pengesave për hyrjen e ndihmës humanitare. Megjithatë, sipas burimeve diplomatike, Franca, Britania dhe Rusia shprehën dyshime nëse një vendim i përqendruar ekskluzivisht në çështjet humanitare në këtë organ që synon të mbrojë paqen dhe sigurinë ndërkombëtare do të ndihmonte – dhe në çdo rast do të bllokohej nga Shtetet e Bashkuara. Me draftin që pritet të hidhet në votim këtë pasdite (ora e Nju Jorkut), versioni aktual, i parë nga AFP, me të vërtetë kërkon t’i jepet fund kufizimeve në hyrjen e ndihmës humanitare, por edhe për një “armëpushim të menjëhershëm, pa kushte dhe të përhershëm në Gaza”, si dhe lirimin pa kushte të pengjeve.
Administrata e Donald Trump ka hedhur poshtë vazhdimisht projektrezoluta të ngjashme, së fundmi në qershor, kur SHBA-të ushtruan veton e tyre për të disatën herë për të mbrojtur aleatin e tyre më të ngushtë në Lindjen e Mesme, Izraelin.
Zemërim dhe dëshpërim
Pse kjo sipërmarrje e re ka të ngjarë të ketë një rezultat të ngjashëm? “Mosreagimi do të ishte shumë i lehtë për amerikanët, të cilët nuk do të duhej të justifikonin veten dhe të përballeshin me 14 shtetet e tjera anëtare dhe opinionin publik global”, komentoi një diplomat evropian, pavarësisht shqetësimeve për një tjetër veto amerikane.
“Nuk do t’i ndihmojë palestinezët në terren, por të paktën do të vazhdojmë të tregojmë se po përpiqemi”, vazhdoi burimi, duke folur në kushte anonimiteti.
Vetoja e qershorit shkaktoi një zemërim jashtëzakonisht të fortë midis 14 shteteve anëtare të mbetura të OKB-së, të cilat janë gjithnjë e më të zëshme për zhgënjimin e tyre për dështimin, për të ushtruar presion mbi Izraelin dhe për t’i dhënë fund vuajtjeve të civilëve në Rripin e Gazës.
Çështja do të jetë në qendër të sesionit vjetor të OKB-së, që fillon të hënën.
Pas dy muajsh e gjysmë bllokadë totale, Izraeli lejoi një numër të kufizuar kamionësh të OKB-së në Rripin e Gazës në mesin e majit, por zyrtarët e tij thonë se numrat që kanë ardhur që atëherë kanë qenë plotësisht të pamjaftueshëm.
Më 22 gusht, OKB-ja shpalli zyrtarisht gjendjen e urisë në enklavën palestineze, duke fajësuar Izraelin. Qeveria izraelite hodhi poshtë raportin e Klasifikimit të Integruar të Sigurisë Ushqimore (IPC) mbi të cilin bazohej ky përfundim.
Të martën, për herë të parë, një komision i pavarur hetimor që vepron sipas mandatit të OKB-së, por nuk flet në emër të saj, akuzoi Izraelin për kryerjen e “gjenocidit” në Rripin e Gazës, për qëllimin e “shkatërrimit” të palestinezëve. Qeveria e kryeministrit izraelit Benjamin Netanyahu gjithashtu e hodhi poshtë këtë përfundim “skandaloz”.
“Është sikur po jetojmë në ditën e fundit të botës, ose sikur jemi në ferr – megjithëse ferri ndoshta do të ishte më i mëshirshëm”, tha Fatima Lubad, 36 vjeç, e cila iku në këmbë me katër fëmijët e saj. Ata ecën 10 kilometra nga Qyteti i Gazës (veri) në Deir al-Bala (qendër). “Ne u detyruam të flinim me fëmijët tanë në rrugë”, i tha ajo AFP-së.
Ditë e natë, në këmbë, me makina, me karroca me gomarë, me kamionë, palestinezët me disa nga sendet e tyre u larguan dje nga qyteti i Gazës, sipas urdhërit të ushtrisë izraelite.
Por Umm Ahmed Younis, 44 vjeç, tha se nuk kishte para për të paguar dikë për të transportuar familjen e saj. Për më tepër, “nuk ka tenda, ose çmimet e tyre janë të papërballueshme”. “Kushton më pak të vdesësh”, tha ajo. Ushtria izraelite njoftoi se do të hapte një “kalim” të ri deri në orën 11:00 nesër, të premten, për t’u lejuar banorëve të largohen nga qyteti më i madh në enklavë. Ai kalon nëpër Rrugën Salahuddin, e cila kalon nëpër Qytetin e Gazës dhe periferitë e tij nga veriu në jug.
OKB-ja vlerësoi në fund të gushtit se popullsia e qytetit të Gazës dhe periferive të tij ishte rreth një milion. Ushtria izraelite thotë se “më shumë se 350,000” kanë ikur.
Dje, mbrojtja civile raportoi të paktën 64 vdekje nga bombardimet izraelite në Rripin e Gazës, përfshirë 41 në Qytetin e Gazës.
Në kampin e refugjatëve Sati në Qytetin e Gazës, një ndërtesë u shemb për shkak të bombardimeve, duke vrarë të paktën katër persona, përfshirë një grua dhe fëmijën e saj, sipas të njëjtit burim.
“Mjaft! Duam të jetojmë, nuk duam të vdesim (…) I thoni Netanyahut se nuk duam të vdesim”, tha Mohammed al-Danf në kamp, ndërsa banorët dhe punonjësit e emergjencës kërkonin të mbijetuar nën rrënoja.
Ushtria izraelite, e cila thotë se kontrollon rreth 75 përqind të Rripit të Gazës, është urdhëruar të dëbojë Hamasin nga qyteti me të njëjtin emër, të cilin e sheh si një nga fortesat e fundit të lëvizjes në enklavën e vogël palestineze. Që nga e marta, ajo tha se kishte goditur “më shumë se 150 objektiva terroriste” në sulmet ajrore “në mbështetje të ngushtë” të “trupave” në terren.
Duke pasur parasysh kufizimet e medias në Rripin e Gazës dhe vështirësitë e aksesit në terren, AFP nuk ishte në gjendje të verifikonte në mënyrë të pavarur llogaritë dhe deklaratat nga të dyja palët, përfshirë mbrojtjen civile dhe ushtrinë izraelite.
Sulmi izraelit ndaj Qytetit të Gazës po dënohet jashtë vendit, si dhe nga një pjesë e opinionit publik në vetë Izraelin, ku shumë thonë se janë të shqetësuar për fatin e pengjeve që qëndrojnë atje për ditën e 713-të.
“Fëmija im po vdes atje poshtë. Por në vend që ta ktheni mbrapsht (…) po bëni gjithçka për ta penguar të kthehet”, bërtiti i indinjuar Ofir Braslavsky, babai i Romit, një peng në Gaza – duke iu drejtuar z. Netanyahu në vetën e dytë.
Bastisja e 7 tetorit 2023 rezultoi në humbjen e 1,219 jetëve në anën izraelite, shumica e të cilëve civilë, sipas një llogaritjeje të AFP bazuar në të dhëna zyrtare. Nga 251 personat e rrëmbyer atë ditë, 47 mbeten në Rripin e Gazës, por Izraeli ka deklaruar 25 prej tyre të vdekur.
Sipas shifrave të Ministrisë së Shëndetësisë të Hamasit, operacionet hakmarrëse ushtarake izraelite në shkallë të gjerë kanë vrarë që atëherë të paktën 65,062 palestinezë, shumica e të cilëve civilë, në enklavën ku lëvizja islamiste palestineze mori pushtetin në vitin 2007.
OKB-ja ka shpallur gjendje urie në disa pjesë të Rripit të Gazës, një pretendim i mohuar nga Izraeli. Të martën, një hetim i pavarur i mandatuar nga OKB-ja arriti në përfundimin se forcat izraelite po kryejnë gjenocid kundër palestinezëve në Rripin e Gazës. Qeveria izraelite e ka mohuar gjithashtu këtë.
Në ditët e fundit, forcat izraelite kanë kryer gjithashtu sulme kundër Hezbollahut në Liban – të paktën dy persona u vranë në Baalbek dje, sipas Ministrisë libaneze të Shëndetësisë – kundër rebelëve Huthi në Jemen dhe kundër udhëheqësve të Hamasit në Katar.
Dje, Ghazi Hamad dha një intervistë të drejtpërdrejtë për rrjetin televiziv Al Jazeera të Katarit. Ai ishte figura e parë e lartë e Hamasit që u rishfaq pas sulmeve të Izraelit në Doha më 9 shtator: “Falë Zotit, i mbijetuam këtij sulmi të pabesë.”
Sinjali – aty ku e vërteta flet para lajmit!