Prindërimi është një nga detyrat më të vështira që një person mund të ketë. Në luftën e përditshme për paqe në shtëpi, shumë prindër i dorëzohen fëmijëve të tyre, duke menduar se po bëjnë gjënë e duhur.
Por pikërisht atëherë, dhe më shpesh me qëllime të mira, ata krijojnë zakone që mund t’i bëjnë më shumë dëm sesa dobi fëmijës në planin afatgjatë.
Fëmijët që lejohen të bëjnë çfarë të duan, shpesh dështojnë në zhvillimin e aftësive kryesore jetësore, siç janë përgjegjësia, durimi dhe përballimi i zhgënjimit.
Sa më herët të vendosen kufijtë, aq më të mëdha janë shanset që fëmija të rritet dhe të bëhet një person emocionalisht i qëndrueshëm dhe i përgjegjshëm.
Më poshtë janë gabimet më të zakonshme që mund të çojnë në llastim.
Fëmijët gjithmonë marrin atë që duan
Është e vështirë për prindërit të thonë “jo”, veçanërisht kur një fëmijë fillon të qajë ose të zemërohet. Por të dorëzohesh vazhdimisht dërgon mesazhin se rregullat nuk zbatohen dhe se gjithçka mund të arrihet pa përpjekje. Fëmijët nuk e mësojnë kuptimin e durimit ose si të përballen me zhgënjimin. Një i rritur që nuk di si ta pranojë refuzimin do ta ketë të vështirë të lundrojë në jetën reale.
Shpërblimi pa përpjekje
Lavdërimi i një fëmije kur përpiqet është i rëndësishëm, por lavdërimi i çdo përpjekjeje pa u përpjekur vërtet mund të krijojë një pamje të shtrembëruar të jetës. Nëse një fëmijë shpërblehet gjithmonë vetëm për paraqitjen e tij, ai do të mësojë se përpjekja nuk është e rëndësishme. Kjo qasje shpesh krijon frikë nga dështimi dhe e dekurajon fëmijën kur përballet me një sfidë.
Shmangia e një kërkimfaljeje
Disa prindër mendojnë se kërkimfaljet e detyruara janë të pakuptimta dhe thjesht i anashkalojnë ato. Por një kërkimfalje nuk është vetëm një fjalë, por një mësim mbi empatinë, përgjegjësinë dhe respektin për të tjerët. Mënyra më e mirë që një fëmijë të mësojë të thotë “më fal” është të shohë prindërit e tij ta bëjnë këtë.
Fëmijët nuk ndihmojnë nëpër punët e shtëpisë
Nëse një fëmijë nuk i lan kurrë enët, nuk rregullon shtratin ose nuk i vendos lodrat, kjo dërgon mesazhin se dikush tjetër duhet ta bëjë gjithmonë punën për të. Punët e shtëpisë u mësojnë fëmijëve përgjegjësinë, pavarësinë dhe ndjenjën e komunitetit. Ato gjithashtu i ndihmojnë ata të bëhen më të organizuar dhe të përqendruar.
Dorëzimi ndaj shpërthimeve të zemërimit
Shumë prindër do t’i blejnë fëmijës së tyre një lodër vetëm që ta ndalojnë të qajë në dyqan. Kjo është e kuptueshme, por është e dëmshme në planin afatgjatë. Fëmija mëson se duke qarë dhe duke qarë do të marrë atë që dëshiron. Në vend të kësaj, atij duhet t’i mësohet si të qetësohet dhe t’i shprehë ndjenjat e tij në një mënyrë të përshtatshme.
Ata nuk mësojnë të ndajnë
Ndarja nuk është një aftësi e lindur. Nëse fëmijët nuk mësojnë të ndajnë lodrat, vëmendjen ose kohën që kalojnë në shtëpi, do ta kenë të vështirë të kuptojnë se si veprimet e tyre ndikojnë te të tjerët. Ndarja ndërton empatinë dhe ndihmon në krijimin e marrëdhënieve të shëndetshme.