Qeveria e Koresë së Veriut po zbaton gjithnjë e më shumë dënimin me vdekje, përfshirë për njerëzit që kapen duke parë dhe ndarë filma dhe drama televizive të huaja, zbuloi një raport i rëndësishëm i OKB-së.
Diktatura, e cila mbetet kryesisht e izoluar nga bota, po i nënshtron gjithashtu njerëzit e saj punës së detyruar, ndërsa kufizon më tej liritë e tyre, shtoi raporti, transmeton Telegrafi.
Zyra e OKB-së për të Drejtat e Njeriut zbuloi se gjatë dekadës së fundit, shteti i Koresë së Veriut kishte forcuar kontrollin mbi “të gjitha aspektet e jetës së qytetarëve”.
“Asnjë popullsi tjetër nuk është nën kufizime të tilla në botën e sotme”, përfundoi ai, duke shtuar se mbikëqyrja ishte bërë “më e përhapur”, e ndihmuar pjesërisht nga përparimet në teknologji.
Komisioneri i Lartë i OKB-së për të Drejtat e Njeriut, Volker Türk, tha se nëse kjo situatë vazhdon, koreano-veriorët “do t’i nënshtrohen më shumë vuajtjeve, shtypjes brutale dhe frikës që kanë duruar për kaq gjatë”.
Raporti, i cili bazohet në më shumë se 300 intervista me njerëz që janë arratisur nga Koreja e Veriut në 10 vitet e fundit, zbuloi se dënimi me vdekje po përdoret më shpesh.
Të paktën gjashtë ligje të reja janë futur që nga viti 2015 që lejojnë dhënien e dënimit. Një krim që tani mund të dënohet me vdekje është shikimi dhe ndarja e përmbajtjes së medias së huaj, siç janë filmat dhe dramat televizive, ndërsa Kim Jong Un punon për të kufizuar me sukses qasjen e njerëzve në informacion.
Të arratisurit u thanë studiuesve të OKB-së se që nga viti 2020 e tutje, ka pasur më shumë ekzekutime për shpërndarjen e përmbajtjes së huaj. Ata përshkruan se si këto ekzekutime kryhen nga skuadrat e pushkatimit në publik për të mbjellë frikë tek njerëzit dhe për t’i dekurajuar ata nga shkelja e ligjit.
Kang Gyuri, e cila u arratis në vitin 2023, i tha BBC-së se tre nga shoqet e saj u ekzekutuan pasi u kapën me përmbajtje të Koresë së Jugut. Ajo ishte në gjyqin e një miku 23-vjeçar, i cili u dënua me vdekje.
“Ai u gjykua së bashku me kriminelë droge. Këto krime trajtohen njësoj tani”, tha ajo, duke shtuar se që nga viti 2020 njerëzit ishin bërë më të frikësuar.
Përvoja të tilla bien ndesh me atë që njerëzit e Koresë së Veriut kishin pritur nga dekada e kaluar.
Kur udhëheqësi aktual Kim Jong Un erdhi në pushtet në vitin 2011, të arratisurit që u intervistuan thanë se shpresonin që jeta e tyre do të përmirësohej, pasi Kim kishte premtuar se nuk do të kishin më nevojë të “shtrëngonin rripat” – që do të thotë se do të kishin mjaftueshëm për të ngrënë. Ai premtoi të rriste ekonominë, ndërsa do të mbronte edhe vendin duke zhvilluar më tej armët e tij bërthamore.
Por raporti zbuloi se që kur Kim shmangu diplomacinë me Perëndimin dhe SHBA-në në vitin 2019, duke u përqendruar në programin e tij të armëve, kushtet e jetesës së njerëzve dhe të drejtat e njeriut ishin “degraduar”.
Pothuajse të gjithë të intervistuarit thanë se nuk kishin mjaftueshëm për të ngrënë dhe të hash tre vakte në ditë ishte një “luks”. Gjatë pandemisë Covid, shumë të arratisur thanë se kishte pasur një mungesë të madhe ushqimi dhe njerëz në të gjithë vendin vdisnin nga uria.
Në të njëjtën kohë, qeveria mori masa të ashpra ndaj tregjeve informale ku familjet bënin tregti, duke e bërë më të vështirë për ta sigurimin e jetesës. Gjithashtu e bëri pothuajse të pamundur arratisjen nga vendi, duke shtrënguar kontrollet përgjatë kufirit me Kinën dhe duke urdhëruar trupat të qëllonin ata që përpiqeshin të kalonin.
“Në ditët e para të Kim Jong Un, kishim njëfarë shprese, por kjo shpresë nuk zgjati shumë”, tha një grua e re që iku në vitin 2018 në moshën 17 vjeç.
“Qeveria gradualisht i bllokoi njerëzit nga sigurimi i jetesës në mënyrë të pavarur dhe vetë akti i jetesës u bë një torturë e përditshme”, dëshmoi ajo para studiuesve.
Raporti i OKB-së tha se “Gjatë 10 viteve të fundit, qeveria ka ushtruar kontroll pothuajse total mbi njerëzit, duke i lënë ata të paaftë të marrin vendimet e tyre” – qofshin ato ekonomike, sociale apo politike. Raporti shtoi se përmirësimet në teknologjinë e mbikëqyrjes kishin ndihmuar në bërjen e kësaj të mundur.
Një i arratisur u tha studiuesve se këto masa shtypëse qeveritare kishin për qëllim “të bllokonin sytë dhe veshët e njerëzve”.
“Është një formë kontrolli që synon të eliminojë edhe shenjat më të vogla të pakënaqësisë ose ankesës”, thanë ata, duke folur në mënyrë anonime. /Telegrafi/