Prindërit shpesh thonë gjëra të caktuara në momente lodhjeje ose frustrimi, pa menduar se si do t’i perceptojë fëmija ato.
Edhe pse fjalët mund të tingëllojnë të padëmshme për një të rritur, ato shpesh mbeten në kujtesën e fëmijëve dhe formësojnë mënyrën se si ata e shohin veten dhe botën përreth tyre.
Fraza të caktuara, nëse përsëriten, mund të dëmtojnë vetëbesimin dhe ndjenjën e vetëvlerësimit të një fëmije.
Këto janë disa shembuj të fjalive që nuk duhet t’ua themi kurrë fëmijëve tanë.
“Mos qaj më”
Për një fëmijë që është i mërzitur, kjo fjali i tregon se ndjenjat e tij janë të padëshiruara ose të gabuara. Në vend që t’i ndalosh, është e rëndësishme të tregosh mirëkuptim dhe ta ndihmosh të mësojë të njohë dhe të shprehë emocionet e tij.
“Pse nuk mund të jesh si vëllai/motra jote?”
Konsulentë të ndryshëm prindërish theksojnë se krahasimi i fëmijëve krijon xhelozi dhe ndjenja inferioriteti. Çdo fëmijë ka ritmin dhe talentet e veta, kështu që krahasimet nuk motivojnë, por përkundrazi inkurajojnë pasigurinë dhe zilinë.
“Sepse e thashë unë”
Kjo frazë mund ta ndalë diskutimin në afat të shkurtër, por në afat të gjatë ajo dërgon mesazhin se mendimi i fëmijës nuk respektohet. Në vend të kësaj, është më e dobishme të shpjegohen arsyet dhe të përfshihet fëmija në bisedë rreth kufijve.
“Ti kurrë nuk bën asgjë siç duhet”
Psikologët paralajmërojnë se deklarata të tilla mund ta dëmtojnë seriozisht vetëvlerësimin e një fëmije. Në vend që ta kritikoni personin, është më mirë të përqendroheni te sjellja dhe ta inkurajoni fëmijën të provojë përsëri.
“Turp të të vijë”
Ekspertët theksojnë se turpi nxit ndjenjat e fajit, jo të mësojë përgjegjësinë. Në vend që ta bëni një fëmijë të ndihet “i keq”, është e rëndësishme ta ndihmoni të kuptojë pse një sjellje e caktuar ishte e gabuar dhe si mund ta korrigjojë atë.
Zgjedhja e fjalëve me kujdes nuk do të thotë dorëzim, por përkundrazi shfaqje respekti dhe mirëkuptimi që i ndihmon fëmijët të rriten në individë të sigurt dhe empatikë.