Shpejtësia me të cilën po lëviz diplomacia është marramendëse, por pyetja mbetet nëse ajo do të çojë në zhvillime konkrete, apo në vend të kësaj do të mbetet e bllokuar si shumë procese të mëparshme paqeje në Lindjen e Mesme.
Gjëja e parë është të sqarohet se brenda asaj që quhet plani i paqes i Trumpit, në thelb ka dy pjesë përbërëse.
Pjesa e parë ka të bëjë me arritjen e një armëpushimi dhe kthimin e pengjeve, e dyta ka të bëjë me arritjen e një paqeje gjithëpërfshirëse në rajonin e gjerë dhe me perspektivën e largët të shtetësisë palestineze.
Është e vetëkuptueshme që arritja e një armëpushimi, ndonëse jo e lehtë, është shumë më e arritshme sesa zgjidhja e plotë e konfliktit Izrael-Palestinë.
Por ajo që është e qartë është se ky është një moment i rëndësishëm.
Ajo që dihet është se Hamasi ka thënë se do të pranojë pjesë të planit, shkruan skynews.
Pra, pas gati dy vitesh luftimesh intensive dhe shkatërruese, rajoni më në fund mund të ecë drejt një armëpushimi të qëndrueshëm – ndoshta shumë shpejt – së bashku me lirimin e pengjeve të mbetura.
Në shumë mënyra, Hamasi nuk kishte zgjidhje tjetër veçse ta pranonte marrëveshjen – ishte nën presion të madh, jo vetëm nga SHBA-ja, por edhe nga vendet arabe.
Megjithatë, deklarata e lëshuar nga grupi ka një numër paralajmërimesh dhe është e paqartë nëse SHBA dhe, deri në një farë mase, Izraeli do të tolerojnë ndonjë negociatë të vërtetë substanciale.
Burime të larta të Hamasit kanë thënë tashmë se është joreale që pengjet të lirohen brenda 72 orëve të ardhshme: ka shumë gjëra – si p.sh. se ku saktësisht do të tërhiqen forcat izraelite – që duhen zgjidhur.
Gjithashtu, deklarata e Hamasit shmang çdo premtim për të hequr dorë nga armët e tij, edhe pse plani e kërkon këtë.
Për Izraelin dhe SHBA-në, kjo është e panegociueshme.
Hamasi e di gjithashtu se sapo të lirojë pengjet, ai ka pak, ose aspak, ndikim dhe në fakt kjo marrëveshje mbështetet te besimi i tyre në fjalën e Donald Trump – një kërkesë e madhe.
Dhe këto janë vetëm disa nga pjesët për të arritur një armëpushimin.
Për çështjet më të gjera, plani 20 pikësh i Trumpit mund të jetë ambicioz, por është gjithashtu i paqartë.
Lë shumë pyetje pa përgjigje në lidhje me kufijtë, rindërtimin, qeverisjen dhe sigurinë, si dhe vetëvendosjen palestineze.
Të gjitha problemet radioaktive që kanë shkatërruar përpjekjet e mëparshme për paqe.
Progresi i vërtetë në të ardhmen do të varet nga negociatat e hollësishme dhe besimi i mirëfilltë nga të gjitha palët, diçka që shpesh ka munguar.
Megjithatë, ka pasur tashmë disa zhvillime të habitshme.
Për herë të parë, një president amerikan i ka urdhëruar Izraelit të ndalojë bombardimet e Gazës , dhe ushtria izraelite thuhet se është zhvendosur në një qëndrim mbrojtës.
Është një shfaqje e jashtëzakonshme e mënyrës se si ndikimi dhe pushteti personal i Trumpit po e riformësojnë rrjedhën e kësaj lufte.
Për momentin, kjo duket si fillimi i fundit të luftimeve aktive, por ende jo një paqe gjithëpërfshirëse.
Megjithatë, mund të jetë më afër që rajoni ka ardhur në vite me diçka që mund ta çojë atë drejt atij destinacioni. /Telegrafi/